In de woning van de familie Verbaan, op een steenworp afstand van de Oude Kerk in Ermelo, staan de verhuisdozen klaar. Het is begin september. In de tuin valt het licht van de middagzon op een hortensia met witte bloempluimen. Het is tijd voor thee en zelfgemaakte koekjes met pistache. Binnen, aan tafel, blikken ds. Peter Verbaan (1966) en zijn vrouw Anne Verbaan-van den Heuvel (1967) vooruit op hun komst naar Ede.

De kerk is wel weer open maar we kunnen niet allemaal aanwezig zijn. Je moet reserveren om te kunnen komen en je kunt elkaar niet echt begroeten want je moet afstand houden. Er zijn nieuwe protocollen en de viering wordt anders vormgegeven. Dat is wennen en geeft ook best wat onzekerheid. Onder deze omstandigheden lukt het niet om gastvrij en uitnodigend te zijn, vandaar dat we tot onze spijt hebben moeten besluiten dat er dit jaar geen Kerkproeverij in de Nieuwe Kerk zal zijn.

Je kent het wel, een vraag van rituele aard. Een vraag die je wellicht meer uit gewoonte aan elkaar stelt bij ontmoeting. Het antwoord komt meestal snel en nogal eens gewenst: ‘Goed! En met jou?’ Je reactie is ‘Ja, ook goed’ en je kan weer verder. Je hebt elkaar even kort gezien en aangesproken.

Ds. P.A. Verbaan uit Ermelo heeft het op hem uitgebrachte beroep van de Nieuwe Kerkgemeente aangenomen. Daar zijn we blij mee en dankbaar voor.